Pomysłem na wykreowanie nowej, charakterystycznej przestrzeni było wprowadzenie widocznego elementu, który urozmaica to miejsce, pozostawiając jednak funkcje placu, które daje dużą swobodę poruszania się.

Zaproponowano dwa wyróżniające się elementy: zadaszenie oraz posadzkę.

Głównym elementem przestrzeni publicznej jest zadaszenie, które tworzy charakter miejsca i zamyka obszerną przestrzeń tak, aby nie ingerować w ruch pieszy.  Delikatna siatka zadaszenia rozpływa się po całym placu, otwierając widoki na niebo. Jest to także konstrukcja, np. pod iluminację świetlną. Zadaszenie zachęca także przechodni do obserwacji, tworząc ciekawy cień na posadzce. Nadwieszona ‚chmura’ zagęszcza się oraz rozrzedza  korespondując z posadzką oraz proponowanymi funkcjami placu.

Posadzkę tworzą betonowe płyty, które swobodnie przecinają się ze sobą, zmieniając swoje wymiary. Płyty opisane są na geometrycznej siatce, jednak ich ‚przemieszczanie się’ powoduje bardzo ciekawy efekt. Kwadratowe, ponakładane na siebie siatki wyznaczają delikatne granice poszczególnych funkcji, tj. organizacja uroczystości, rekreacja, wypoczynek, informacja, ruch pieszy. W ten sposób powstały także trawniki oraz nowa zieleń. 

Posadzka oraz nadwieszona chmura stykają się ze sobą w paru miejscach placu, tworząc unikatowe przestrzenie, oraz urozmaicając płaską topografię terenu.